(Taksimania Dergisi, Eylül 2005, Sebastian Bach )
(Röportajı okumak için resimlere tıklayınız...)
Not: İlk röportajım... Pek de neşeliydi. Bir rock yıldızının böylesi güler yüzlü, bu kadar nazik ve sevecen, -adeta Amerika'dan gelen teyzenizmiş gibi- röportaj vermesi şaşılacak şeydi. Bir de Bach'ın iki laf arasında elini kaldırıp, "ver bi beşlik" yapması, benim de "çakmak" konusunu hiç çakmayıp, şaşkın şaşkın adamın elini tutmalarım olmayaydı...
2 yorum:
hi five! :D
nice thrashciler biliyorum ki gizli gizli skid row dinleyip aglarlardi giden manitalarin ardindan... o zamanlar thrash disinda bir sey dinlemek caiz degildi, sert cocuklardik ya guya..
bu adam tekrar gelirse sahnenin en onunde durup "death" tisortumu steve digiorgia'ya firlatmazsam adam degilim, bach wasted time diyende de kendimi jiletleyebilirim...
Yorum Gönder